Oud-voorzitster van het Wiekelaar bestuur
Jarenlang was Margreet Eilert-Veerbeek voorzitster van het Wiekelaar bestuur, samen met Wim Prinsse. Met een druk gezinsleven en verhuisplannen in het vooruitzicht heeft zij onlangs afscheid genomen van het bestuur.
Naar aanleiding van dit afscheid heeft de Wiekelaar Margreet geïnterviewd over haar beweegredenen en de hoogtepunten tijdens haar bestuursjaren.
Hoe, wat en waarom de Wiekelaar?
In november 2013 werd ik op een dinsdagavond rond 22:30 uur gebeld door Marten Schiphorst met de vraag of ik eens wilde koffiedrinken. Daarvoor bel je niet op dat tijdstip…. Dus ik had al snel door dat hij mij wilde vragen of ik in het Wiekelaar bestuur zou willen, ook al kende ik de Wiekelaar nog nauwelijks. We woonden sinds enkele jaren in Oudleusen en ik had het jaar daarvoor net mijn studie afgerond, dus voor mij kwam dit op een goed moment. Ik ben begonnen als algemeen bestuurslid, vervolgens was ik kortdurend notuliste en daarna (mede-)voorzitster. Voor mij is het belangrijk om het verschil te kunnen maken in de samenleving door mij in te zetten voor een organisatie zoals de Wiekelaar. Daarnaast sta ik positief tegenover de kulturhus-gedachte en had ik al een affiniteit met de horeca. Het is wel een bijzonder concept, er zijn maar weinig kleine dorpen met een kulturhus van dit formaat.
Waar ben je trots op?
Dat we in mijn bestuurstijd aan de gemeente hebben laten zien dat wij wezenlijk verschillen van andere kulturhuzen in de buurt. Om de subsidie te kunnen verantwoorden hebben wij een plan van aanpak geschreven met als doel de gemeente helderheid geven in hoe het werkt bij de Wiekelaar . De Wiekelaar draait voor een groot deel op vrijwilligers. Het is dan ook een heel bijzondere constructie; een bestuur van vrijwilligers die een BV, een stichting en werknemers aanstuurt. Je vraagt dus aan vrijwilligers om (grote) financiële beslissingen te nemen. En juist dat maakt de Wiekelaar zo bijzonder. Je blijft dicht bij de bezoekers staan (waar het in de basis allemaal om draait) en het is laagdrempelig, maar tegelijk ben je operationeel en beleidsmatig bezig. Het heeft positieve gevolgen voor de toekomst van de Wiekelaar dat we de gemeente nu in hebben laten zien dat juist daarom de Wiekelaar zo verschilt met bijv. de Spil of de Trefkoele+. Dat neemt niet weg dat de Wiekelaar de gemeente hierop zal moeten blijven attenderen. Ik had door die bijzondere constructie ook wel even tijd nodig om de gang van zaken te leren kennen; om te snappen hoe de Wiekelaar (bestuursmatig) in elkaar steekt.
Welke grote veranderingen of gebeurtenissen maakte je nog meer mee?
Het zijn best roerige jaren geweest tijdens mijn bestuursjaren. Een kulturhus overeind houden in de coronatijd was (en is) natuurlijk een bijzondere uitdaging. Maar we hebben ook een zoektocht gehad naar een nieuwe beheerder. Door het aankomende afscheid van Bertus en Dinie moesten we na gaan denken over wat voor beheerder er paste bij de Wiekelaar. Dat was een uitdagende zoektocht, maar het is gelukt!
Daarnaast hebben we grootse dingen samen gerooid en met ‘we’ bedoel ik dan niet alleen het Dagelijks Bestuur, maar ook het personeel, het Algemeen Bestuur, de aandeelhouders en de samenwerking met de vele vrijwilligers. Het is gaaf en motiverend om te zien hoeveel enthousiasme er is wanneer er iets op poten gezet gaat worden, of dat nu nieuwe activiteiten zijn of de al lang-bestaande bazar. Men zet zich er voor in om het tot een succes te maken, ieder op zijn/haar eigen manier. En na afloop van een evenement samen (ook ’s nachts om drie uur) nog aan de bitterballen, dat is gewoon gezellig. Een goede balans tussen inspanning en ontspanning.
Hoe zie je de toekomst?
Zelf heb ik afscheid genomen van het bestuur door de combinatie van een drukke baan, ons jonge gezin en we hebben de eerste stappen gezet om buitenaf te kunnen gaan wonen, iets wat we graag wilden. We zullen dan te ver van Oudleusen wonen om nog betrokken te blijven als bestuurslid. Wel hoop ik nog regelmatig terug te keren naar het dorp voor bijv. een gezellige bazaravond of een interessante lezing/informatie avond!
Voor de Wiekelaar wens ik in de toekomst dat het veel meer als volwaardig kulturhus wordt gezien. Met bijvoorbeeld goede/bekende sprekers; echte publiekstrekkers. Dit kan een enorme boost geven aan de Wiekelaar op verschillende vlakken; naamsbekendheid, financieel en ontmoetingsfunctie door meer doelgroepen aan te spreken. Het was mooi om tijdens de coronatijd te zien dat de jeugd, zodra het weer mocht, juist meer naar de Wiekelaar trok door de volleybal. Het zou fijn zijn als de Wiekelaar deze doelgroep probeert vast te houden. Het is sowieso altijd heel gemoedelijk als je de Wiekelaar binnenkomt, dat is iets wat ze zeker vast moeten houden, een kulturhus voor jong en oud!